Seksuele verlangens koesteren voor je zwager, alcohol nodig hebben om je werk te kunnen doen of in een gefrustreerde bui je eigen hond een schop verkopen. Het zijn van die gevoelens en gedragingen die we uit het licht van de buitenwereld houden, uit angst veroordeeld te worden.

Zo’n geheim kan je flink in de weg zitten, je voelt je er slecht over en wil er vanaf. Wanneer mensen in mijn spreekkamer hun taboeonderwerp toch durven te delen, ervaren ze vaak opluchting. De gevreesde veroordeling blijft uit en ze ontmoeten het tegendeel. Ik moedig hen aan de gevoelens te onderzoeken in plaats van weg te duwen. Ze veroordelen zichzelf immers al genoeg.

Als een blok aan mijn been

Ook Jolien zal haar geheim de komende jaren niet aan de buitenwereld prijsgeven. Dat is maar goed ook, want het zal haar 10-jarige dochter schaden als die zou weten dat haar eigen moeder spijt heeft van het feit dat ze moeder is geworden.

Jolien: ,,Ergens wist ik wel dat het niet voor mij was, maar ik liet me overhalen. Mijn man en mijn familie, iedereen wist het zeker: ‘wanneer je dat kleintje eenmaal in je armen hebt, dan smelt je’ en ‘je krijgt er zoveel voor terug’! Ik hoopte dat het waar was en wilde mijn man zielsgraag geven waar hij naar verlangde. Maar die intense liefde die hij voelt voor haar, …ik voel het niet. Ik hou absoluut van haar, maar ik schaam me omdat ik haar ervaar als een blok aan mijn been. Ik had geen moeder moeten worden en ben het nu voor de rest van mijn leven.’’ Jolien draagt de verantwoordelijkheid voor haar kind en wil in therapie leren hoe ze kan dealen met haar geheim.