DE REGISSEUR DIE MET PLEZIER VOOR ZIJN OUDERS ZORGDE

Door: Kirsten van Santen
Fotografie: Natalia Balanina

‘Op een bepaald moment zijn we allemaal mantelzorger’ – Jos Thie

Tien jaar geleden werden de ouders van regisseur Jos Thie broos. Hun ‘kwetsbare jaren’ waren aangebroken. Samen met zijn broer en zus nam Thie de zorg op zich – hij kijkt er met een goed gevoel op terug.

Het samen zorgen bracht de drie dichter bij elkaar, het gaf ze voldoening om hun ouders te kunnen ondersteunen bij wat ‘de laatste levensfase’ heet. Die kan heel mooi zijn, weet de regisseur, voor alle betrokkenen. Hij had het geluk dat bij al richting zijn pensioen ging; er was tijd en ruimte, zijn eigen kinderen waren dertigers, het huis al lang uit, op eigen benen.

‘Floor, de hoofdpersoon in onze voorstelling is een jonge mantelzorger, dat is een heel verschil. Ze is op een moment in haar leven dat je allerlei belangrijke keuzes moet maken, over je huis, een relatie, je werk. Daar moet je de tijd voor hebben. En ruimte om te experimenteren. Maar wie op jonge leeftijd mantelzorger wordt, heeft die tijd en die ruimte niet of veel minder.’

Razend gecompliceerd, noemt Thie het leven van jonge mantelzorgers. Neem Floor, uit de voorstelling: haar broertje Roel woont in een instelling, hij heeft een complexe zorgvraag, ze werkt als centralist in de zorg, een stressvolle baan met onregelmatige diensten én ze krijgt een relatie. ‘Wat gun je jezelf? Hoeveel ruimte neem je in? Dat zijn relevante vragen op zo’n moment.’

Wie de vijftig is gepasseerd, weet ongeveer wel hoe je het doet: werk en privé met elkaar in evenwicht brengen, maar voor jongeren is dat nog een hele zoektocht. ‘Wie twintig, dertig jaar is, kan verpletterd worden onder de vele verantwoordelijkheden. Dat gaat ten koste van de vele levenskeuzes die nog op je pad komen.’

Uiteindelijk wordt ieder mens een keer mantelzorger, stelt Thie. Voor een partner of een ouder. Wat dat betreft is ‘En ik dan?’ een voorstelling die een breed publiek zal aanspreken. Thie verzorgde de regie en de conceptontwikkeling. De tekst is van Bouke Oldenhof met wie hij nauw samenwerkte.

‘Wij vertrekken bij Pier21 vanuit een maatschappelijk thema, maar altijd ook vanuit een artistieke kern. In dit geval zijn dat de songs van zangeres Hiske Oosterwijk, die Floor vertolkt. Zij heeft ervaring met mantelzorg en hoe stressvol dat kan zijn. Daarmee hebben we een interessante vorm gevonden; een theatraal concert, toegankelijk en complex tegelijk, waarin veel waar wij voor staan samen komt.’