Zonder emotie en echte beleving geen spiegelende betekenis

We kennen allemaal de dramatische beelden van de Afro-Amerikaanse George Floyd uit 2020 in Minneapolis waarop te zien is hoe een blanke agent acht minuten lang zijn knie op zijn nek houdt met de dood als gevolg. Terwijl Floyd al was geboeid. We kennen ongetwijfeld ook de afschuwelijke Ku Klux Klan-foto’s uit 2016 waarop Sylvana Simons van Bij1 werd afgebeeld, hangend aan een boom zoals in de jaren vijftig, zestig in Amerika zwarte activisten werden gelyncht. Institutioneel, ideologisch of individueel racisme? Het maakt niet uit: het is de grootste misstap in de evolutie van de mensheid waarvan de gevolgen nog lan niet zijn uitgewist. Het is dan ook meer dan terecht dat de voortdurende roep om erkenning voor gelijkheid blijvend gehoor krijgt. Gehoor dat moet echoën in het bewustzijn van elk weldenkend mens.

Theatergroep Pier21 is zich daarvan heel erg bewust. En dat valt te prijzen. Met haar nieuwste muzikale openluchtvoorstelling Un dia nobo – Wan nyun dey – In nije dei die te zien is in de tuin van het Keramiekmuseum Princessehof in Leeuwarden, wil Pier21 een theatrale bijdrage leveren aan dat slavernijbewustzijn, aan die menselijke ongelijkheid.