Frans, de hoofdpersoon uit `Wat Soesto!’ kan zich nog goed herinneren hoe hij als jongen languit in het gras kon liggen en naar de vogels luisterde. Wat was hij trots dat hij een boerenzoon was! Onder de strenge hand van zijn vader leerde Frans zelf boer te worden. Dat was niet altijd even gemakkelijk, al hoezeer zijn moeder hem probeerde te beschermen. Later als zelfstandig boer krijgt Frans te maken met eisen vanuit de overheid en druk vanuit de maatschappij. De ene maatregel na de andere discussie, je zou je gaan schamen dat je veehouder bent. Terwijl zijn moeder op de achtergrond onverstoorbaar haar eigen leven leidt, maakt Frans de balans op. Op de keper beschouwd heeft hij geen perspectief, maar ophouden is evenmin een optie. Wat zou hij dan moeten doen met zijn tijd? Waarom zegt de maatschappij niet duidelijker wat zij van de boeren verwachten, zodat hij eindelijk weer trots kan zijn dat hij boer is?