Ali Zijlstra is net terug van de verloskundige en zet nu thee en een bakje chocolaatjes op tafel, vlijt zich neer op de sofa en lacht tevreden. Alles was goed, het geroffel van een piepklein hartje klonk en er was een pulserend sterretje in het zwart te zien. Buiten, over de dijk, rollen de auto’s onder de grijze luchten van Amsterdam-Noord, de herfst dient zich aan, al staan de bermen nog uitzinnig groen te zijn.

Voor Ali geen najaarsgevoelens, niets van dat: alles leeft, in en om haar heen. Er is de verwachting van haar kindje, maar ook de tour van de voorstelling De Staatsgreep van theatergroep De Jonge Honden waarin ze speelt én van de opvoering van haar eerste zelfgeschreven theatertekst: Krijst der safolle foar werom (Je krijgt er zoveel voor terug)..